سلمان حیدری - گروه مدیریت، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شمال، مازندران، ایران
نرجس سلیمان پور - هنرآموز کامپیوتر، آموزش و پرورش چمستان، مازندران، ایران

اصلاحات در یک نظام آموزشی عموما با چالش ها و مشکلات مختلفی روبه رو خواهد بود؛ برای رفع آن مشکلات لازم است منتقدان به یاری دست اندکاران آن جریان اصلاحی آمده و با نگاه نقادانه راه را برای مجریان هموار نمایند. جریان موسوم به طرح هوشمندسازی مدارس نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با مشکلاتی در اجرا از جمله تعارض با اهداف سند تحول آموزش و پرورش درگیر است. پروژه مدارس هوشمند(مدرسه فردا) در سال ۱۳۸۳ برای اولین بار در وزارت آموزش و پرورش ایران مطرح شد. طبق نتیجه های حاصل شده از مدارس هوشمند، این مدارس بازخورد و پیامد بهتری نسبت به مدارس سنتی دارند. از ویژگی های مدارس هوشمند وابسته نبودن به محدودیت های مکانی و زمانی است. در این رویکرد نقش معلم به عنوان راهنما ، نه انتقال دهنده دانش و نقش دانش آموز به عنوان عضو فعال، نقاد و مشارکت جو، به جای عضو منفعل و مصرف کننده ی دانش تغییر خواهد کرد. دراین پژوهش مروری از موانع وچالش های پیش رو برای توسعه ی مدارس هوشمنددرایران مورد بررسی قرارگرفته است.

مدرسه فردا، آموزش و پرورش، موانع.