سمانه تعلیم دهنده - کارشناسی ارشد مشاوره توان بخشی، گروه مشاوره، موسسه آموزش عالی غیردولتی و غیرانتفاعی شاندیز، مشهد، ایران

هدف مطالعه حاضر تحلیل اهمیت - عملکرد نقش رفتارهای والدین در پیش بینی عزت نفس تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم گریزان از مدرسه بود. یک نمونه شامل ۱۲۳ نفر از دانش آموزان دبیرستانی (۶۳ دختر و ۶۰ پسر) از شهر مشهد با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و سیاهه گزارش فرزندان از رفتارهای والدین (CRPBI) و سیاهه عزتنفس کوپر اسمیت (CSEI) را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مد ل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) استفاده شد. دخالت بیش از حد (۰/۲۰۸-=β) و انضباط پیوسته (۰/۲۲۶-=β) پیش بینی کننده منفی و جهت دهی (۰/۲۸۶=β)، تایید و ابراز نظر مثبت (۰/۲۷۰=β) و شرکت در امور ۰/۲۳۹=β) پیش بینی کننده مثبت و معنادار عزت نفس تحصیلی بودند. به نظر می رسد رفتارهای والدین که حاکی از کنترل بالا و آزادی کمتر باشد، عزت نفس تحصیلی را کاهش می دهد. در مقابل حساس بودن به تغییرات و پیشرفت های فرزندان، شرکت دادن آنان در فعالیت های و داشتن الگوهای انضباطی ملایم با افزایش عزت نفس تحصیلی همراه است.

رفتارهای والدین, عزت نفس تحصیلی, گریز از مدرسه, تحلیل اهمیت-عملکرد