عباس محمدی - کارشناسی آموزش ابتدایی
ثریا اسلامی زاده - کارشناسی آموزش ابتدایی

هدف از این مقاله بررسی اهمیت و جایگاه آموزش و پرورش ابتدایی است. بی شک آموزش ابتدایی نقش مهمی در شکل گیری شخصیت فرد در بزرگسالی بازی می کند. در این دوران کودک باید کم کم با زندگی در اجتماع آشنا شود. به همین دلیل ارتباط بین معلم و کودک در این دوران بسیار مهم است و نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. از طرفی علاقه فرد به تحصیل، ریشه در دوران دبستان دارد. چه بسیار افرادی که در این دوران به دلیل عوامل مختلف از درس و تحصیل گریزان شده اند. از این رو آموزش در مقطع ابتدایی باید تا حد امکان لذت بخش باشد. به همین دلیل می توان گفت که معلم مقطع ابتدایی باید به معنای واقعی کلمه هنرمند باشد. زیرا او باید علاوه بر تدریس دروس مختلف به کودک، زمینه را برای رشد عاطفی و اجتماعی او مهیا کند. دوران ابتدایی در تمامی نظام های تحصیلی، مهمترین مقطع تحصیلی به شمار می آید. این دوران زندگی کودک را به معنای واقعی کلمه دگرگون می کند. در این دوران باید استعدادهای عمومی کودک پرورش یابند و استعدادهای خاص او شناسایی شوند. از این رو دوران ابتدایی نقش مهمی در پرورش خلاقیت کودکان و موفقیت آنها در بزرگسالی ایفا می کند. در مقطع ابتدایی فرد باید علاوه بر یادگیری مهارت های اساسی خواندن و نوشتن، از نظر جسمانی و ذهنی پرورش یابد. در این دوران است که کودک با زندگی خارج از خانه آشنا می شود و یاد می گیرد خود را با محیط اجتماع تطبیق دهد. به علاوه بسیاری از فضائل اخلاقی و دینی کودکان در همین دوران پرورش می یابند.

اهمیت، اهداف، آموزش ابتدایی