خدیجه سپاهی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی واحد رسالت ایرانشهر دانشگاه فرهنگیان سیستان و بلوچستان، ایران
امین ملازهی - دکترای تخصصی برنامه ریزی درسی گروه علوم تربیتی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان زاهدان و ایرانشهر
حسین دامنی - دکترای تخصصی مدیریت آموزش گروه علوم تربیتی دانشکده روانشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

پیشرفت چیه حوزه با بدون برنامه ربزی ممکن نبوده و پیشرفت در حوزه علم و دانش و فناوری نیز از این امر مستثنینیست.پیش نیاز از هر نوع برنامه ریزی، ترسیم وضعیت موجود. توصیف وضعیت مطلوب و تبیین راهکارها، راهبردها،سیاست های اجرایی و برنامه ی اجرایی-عملیاتی رسیدن از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب است. طرح آسیبشناسی آموزشی وضعیت موجود اموزش عالی کشور را. در سال ۱۳۹۴ .از جنبه های مختلف به تصویر می کشد شناختکافی از زبرنظام ها، توزبع دانشجویی و اعضای هیات علمی در سطح استانی و ملی ارائه می دهد. گزارش این یکی ازجامع ترین گزارش ها در حوزه آموزش عالی کشور است که در چارچوب نقشه جامع علمی کشور تدوین شده است. امامستلزم اصلاح به روزرسانی داده ها و اطلاعات و از همه مهمتر رصد میزان پیشرفت در شاخص های کمی و به ویژهاهداف کیفی و طرح می باشد. سند این میتواند مبنای خوبی برای برنامه ریزی و سیاست گذاری در حوزه های مختلفاموزش عالی باشد، اما سیری تاربخی تدوین تا تصویب و اجرای آن- پایان عمر چهار دولت- بیان گر عدم اعتقاد و باوردست اندر کاران آموزش عالی کشور به اسنادی از این دست میباشد. معضلات مدیربتی، نظارتی و محدودیت منابع مالیاز جمله عوامل مهم در این ناموفق اجرای طرح میباشد. در این مقاله به اسیب های آموزشی اموزش عالی مورد بررسیو تجزبه وتحلیل قرار گرفته و در پایان با ترسیم جایگاه علوم پابه. پیشنهاداتی در جهت تقویت وارنقای کیفی علومپابه ارائه شده است.

آسیب شناسی آموزشی، تهاجم های فرهنگی، تدریس و یادگیری