اللهویردی بدیهی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه، ایران
سیدمرتضی جهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، ا ردبیل، ایران
لیلا قاسمی خادمی - مربی پرورشی آموزش و پرورش استان اردبیل

آیین دادرسی کیفری در پیرامون حوزه های حریم خصوصی و عمومی بحث هایی شده، گرچه تفکیک حوزه خصوصی از حوزه عمومی قدمتی به درازای حیات انسانی دارد. با نگاهی به وضعیت حریم خصوصی در ایران و ترکیه مشخص می گردد که این حریم در ایران درگذشته بیشتر جنبه عرفی داشته و افراد درمناسبات اجتماعی خود احترام آن را حفظ می کنند در کشور ترکیه با توجه به نوع حکومت؛ حریم خصوصی و شناخت آن در حفظ کرامت انسانی با نگاهی غرب گرایانه و به نوعی حق افراد دانسته اند که درچهارچوب قانون حریم خصوصی وی حفظ شود در «قانون آیین دادرسی هر دو کشور ایران و ترکیه درامور کیفری»، قواعد و تشریفاتی برای ورود به حربم خصوصی پا بازرسی درمکان خصوصی ارائه شده است. ولی، رویه قضائی در شناسایی مفهوم حریم و مکان خصوصی پراکنده و مبهم است به نظر می رسد که همه فضاها و دارایی هایی که نمی توان بدون اجازهء شخصی به آنها ورود یا دسترسی پیدا کرد، حریمخصوصی انگاشته می شوند. بدین سان، منزل، اتاق های هتل، اتومبیل، نامه ها و مکاتبه های شخصی جلوه هایی از حریم خصوصی اند.

حریم خصوصی و ع مومی، ایین دادرسی کیفری، تفتیش، بازرسی