صابر اخلاقی نسب - کارشناسی تربیت بدنی، دانشگاه شهیدبهشتی تهران
علیرضا ظهیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجد سلیمان
آسیه حیاتی - کارشناسی حقوق و معارف، دانشگاه پیام نور
حامد شعبان پور حقیقی - کارشناسی زیست شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم

نهاد تعلیم و تربیت در هر جامعه ای می تواند محور توسعه و رشد آن جامعه باشد، چرا که گستره فعالیت این نهاد، تمام عرصه های زندگی را دربر می گیرد، به ویژه که به مدت چهارده سال (چهار الی هجده سالگی) رشد دانش آموزان را در ابعاد مختلف تحت پوشش قرار می دهد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آموزش و پرورش به دلایل مختلف، ازجمله ضرورت استقرار بر پایه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، هماهنگی با حرکت شتابان و تحولات سریع اجتماعی و بهره گیری از تجارب موفق آموزشی و تربیتی عصر حاضر، نیاز به تحول بنیادین داشت تا بتواند کارکردی منطبق با مبانی اسلامی و انقلابی داشته باشد. از طرفی در پی مطالبه رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر ضرورت تحول بنیادین در آموزش و پرورش با تکیه بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ایرانی و پرهیز از الگوهای وارداتی و تقلیدی، لذا نهادهای سیاستگذار در حوزه تعلیم و تربیت ایران، تلاش های فراوانی را در این جهت انجام دادند که از بنیادی ترین آن ها در سال های اخیر، تدوین «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران» است. پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی بر آن است تا به بررسی تربیت تمام ساحتی و مراحل رشد بپردازد.

تربیت تمام ساحتی، سند تحول بنیادین، مراحل رشد.