سید حسین خادمیان نوش آبادی - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب قم، ایران
سید اکبر موسوی تنیانی - استادیارگروه تاریخ کلام، پژوهشگاه قرآن و حدیث، قم، ایران
محمد زارع بوشهری - استادیار دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب ،قم، ایران

سیره بعد از قرآن کریم مهم ترین جایگاه را دارد. با توجه به این جایگاه، تدوین سیره کاری بزرگ است و با لحاظ ممنوعیت بیش از یک قرن در نقل حدیث و سیره نگاری، نگارش آن با صرف نظر از صحیح و سقیم های موجود در کتب سیره، اهمیتی بسزا دارد. یکی از موضوعات مهم کتب سیره نقل معجزات و کرامات است که باید تحلیل و مشخص که آیا در تدوین سیره، معجزات و کرامات دارای جایگاه اساسی هستند یا موضوعی حاشیه ای به شمار می روند. این پژوهش به دنبال کشف و نقد این است که نویسنده موسوعه التاریخ الاسلامی چه جایگاهی برای معجزات و کرامات در کتاب های خود، به ویژه کتاب موسوعه، قائل بوده است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای، با بررسی دیدگاه نویسنده کتاب به این نتیجه رسیده است که نویسنده کتاب موسوعه معجزات و کرامات را مبحثی حاشیه ای در سیره نگاری دانسته و معجزات اصیل را بسیار اندک آورده و توجه و تحقیق جامع و صحیحی درباره آن ارائه نداده است. این در حالی است که با نگرش به قرآن، منابع روایی و آثار دانشمندان امامیه و عامه معلوم می شود که معجزات و کرامات یکی از مباحث اصلی و مهم سیره و سیره نگاری است.

معجزه, کرامات, سیره نگاری, موسوعه التاریخ الاسلامی