امید ضیائی - گروه مهندسی برق دانشگاه تهران
سیدمحمدمهدی مادرشاهیان
اشکان رحیمی کیان
سعید افشارنیا

در سالهای اخیر به واسطهی تغییرات ساختاری صنعت برق و افزایش بهره برداری از طرحهای تولیدات پراکنده،برنامهریزی توسعه واحدهای نیروگاهی دستخوش تغییراتی شده است. عوامل ذکرشده، تصمیم گیری در مورد نحوهیاستفاده از تکنولوژیهای مختلف و اینکه به کار بردن چه ترکیبی از این تکنولوژیها مناسب ترین طرح را با توجه به معیارهای مدنظر مشخص می کند، دشوار ساخته است. در این مقاله از روش تصمیمگیری چند معیاره و آنالیز سلسلهمراتبی برای تنظیم تابع مطلوبیت و دست یافتن به اوزان صحیح معیارهای تصمیمگیری استفاده شده است. عوامل اصلی تخصیص اوزان معیارها مواردی از جمله خصوصی سازی، مقبولیت عمومی و حمایتهای تشویقی دولت است که درراستای شرایط اجتماعی و سیاسی برگزیده شده اند. علاوه بر این روش آنالیز جایگزینی برای محدود ساختن فضایانتخاب و تعیین طرحهایی که در محدودهی مورد قبول معیارهای تصمیم گیری قرار می گیرند مورد استفاده قرارگرفته - است. در ادامه طرحهای منتخب از لحاظ مقاومتپذیری نسبت به تغییرات عوامل نایقین و متغیر و همچنین طرحهای باقابلیت انعطاف پذیری بالا در برابر تغییر شرایط شبکه نیز معرفی شده اند. در پایان طرحها از جهت ریسکپذیری مورد بررسی قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شدهاند.

تولیدات پراکنده، بازار برق، آنالیز سلسله مراتبی