اکبر ذوالفقاری - گروه علوم سیاسی توسعه، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف: تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد شغلی بر کسی پوشیده نیست؛ به گونه ای که تاکنون به ویژه در دهه ۱۳۸۹ ۱۳۹۹ مقالات متعددی در این زمینه منتشر شده و نتایج متفاوتی داشته است. به همین سبب، هدف اصلی تحقیق تبیین رابطه سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی در ایران (پژوهش های بازه زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۹) با رویکرد فراتحلیل است. روش: روش تحقیق از نوع فراتحلیل کمی (cma۳) و ابزار آن پرسشنامه معکوس است. جامعه آماری پژوهش ۲۷ تحقیق پیمایشی (علمی پژوهشی) است که ۱۱ پژوهش با رعایت روایی، اعتبار و کیفیت پژوهش، وجود ضریب همبستگی، حجم نمونه، و سطح معناداری انتخاب شدند. روش نمونه گیری هدفمند است. روایی و پایایی پژوهش کنترل و به روش فرمول کوهن و فیشر اندازه اثر آن ها برآورد شده است. یافته های تحقیق: یافته ها نشان داد اندازه اثر کلی سرمایه اجتماعی بر عملکرد شغلی در حد متوسط رو به بالا یعنی به میزان ۴۶۷/۰ است و با توجه به ناهمگنی مطالعات متغیر کیفی «نوع جامعه آماری» به عنوان متغیرهای تعدیلگر در محاسبات لحاظ شد و نتایج نشان داد عملکرد شغلی جامعه دانشگاهی بیشتر از جامعه غیردانشگاهی متاثر از سرمایه اجتماعی است. نتیجه: جهت بهبود وضعیت عملکرد شغلی در سازمان های مختلف باید برای ارتقای سرمایه اجتماعی تلاش مضاعف صورت بگیرد. این مهم با آموزش ارتباطات اثربخش، بهبود فرایند ارتباطات، افزایش تعاملات میان کارکنان و مدیران در داخل و خارج سازمان، ایجاد فرهنگ و جوی آکنده از همکاری، اعتماد متقابل، کار تیمی، و مشارکت بین بخشی  محقق می شود و سازمان ها را به سمت تعالی و سرآمدی سوق می دهد.

اندازه اثر, توسعه اجتماع, سرمایه اجتماعی, عملکرد شغلی, متغیر تعدیلگر