زهرا کوراوند - کارشناسی زبان وادبیات فارسی
سهیلا کوراوند - کارشناسی تاریخ
محمدرضا امین صبوری - ارشد حسابداری

ترس از مدرسه به اجتناب و بی میلی شدید کودک برای رفتن به مدرسه گفته می شود. کودکان مبتلا به این مشکل از نگرانی درباره وقوع یک اتفاق ناگوار صحبت می کنند و از علایم جسمی نظیر سردرد ، دل درد ، درد معده و تهوع شکایت دارند که اغلب این دردها جنبه روانی دارد و به مرور زمان و با درمان مدرسه هراسی کم کم علایم آن از بین می رود.از آنجایی که هراس از مدرسه بیانگر روان نژندی بنیادی است که نه تنها کودک که همه ی افراد خانواده کودک را نیز دربرمی گیرد. و علت آن اضطراب نشات گرفته در خردسالی است که به صورت یک ترس روان نژندی به مدرسه منتقل می شود.بنابراین لازم است با استفاده از راهکارها و درمان هایی آن را مهار نمود .و باز از آنجایی که همه ی کودکان ، بالاتر وبرتر از هر چیزبه عشق و امنیت نیاز دارند و احتیاج دارند که احساس مهم و موثر بودن کنند،مورد قبول و پذیرش واقع شوند و دیگران درکشان کنند ، درست در آن لحظه ای که از نظر بزرگترها غیرقابل تحملند دوستشان داشته باشند.باید مدرسه هراسی او و به تبع آن اضطرابش را مهار نمود تا تبدیل به مدرسه گریزی نگردد. اگر چه جریان اجتماعی شدن ازجانب فرهنگ، خانواده و نهادهای اجتماعی بر کودکان و نوجوانان به طور مداوم اعمال می شود، خود آنها نیز با رفتارهایشان به صورت طبیعی، یا مخالفت ها و مقاومت هایی که می نمایند بر دیگران اثر می گذارند. به عبارتی جریان اجتماعی شدن ارتباط متقابل است و بالاخره برای کودکی که می خواهد بدون مانع و زحمت خواسته هایش را ارضاء کند، برخی از این جریانات رنج آور است.

عوامل اجتماعی، مدرسه هراسی، اضطراب، اجتماعی شدن، مدرسه گریزی، دانش آموزان