مریم احمدی - دانشجوی کارشناسی ادبیات دانشگاه فرهنگیان همدان ایران

خسرو شیرین اثر نظامی از مهم ترین متون کلاسیک ادبیات فارسی در حوزه ی نظم فارسی می باشد بررسی زوایای گوناگون این کتاب که در دوره های مختلف تاریخی سرمشق بسیاری از نوسندگان برجسته ی ادبیات فارسی قرار گرفته است، می تواند ما را به درک بهتری از این کتاب و به طور کلی متون کهن ادبیات فارسی برساند و جنبه های نامکشوف فراوانی را در حوزه ی ادبی و زیبایی شناسایی، اشکار سازد. در این تحقیق قصد داریم انواع اضافه را در کتاب خسرو و شیرین مورد بررسی قرار دهیم. ترکیبات اضافی می توانند نقش مهمی در ایجاز و خلق تصاویر نوو بدیع ایفا کنند. با شناخت بهتر این ترکیبات، میتوان درک صحیح تر و دلپذیرتری از متون به دست آورد. بنابراین مبحث وتعاریف انواع اضافه را از کتاب دستور زبان فارسی تالیف دکتر انوری و دکتر گیوی برگزیدیم . در مقاله پیش رو، به روش توصیفی از نوع تحلیل محتوا با استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و روش مروری تهیه و تدوین شده است.

ترکیب اضافه، انواع اضافه، خسرو و شیرین، نظامی