سجاد زارعی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته کارگردانی نمایش دانشگاه هنر پردیس کرج

امروزه بحث اپیدمی و بیماری های پاندمیک موضوع بسیار مهم در میان جوامع مختلف می باشد. در میان اثار ادبی جهانی، رمان طاعون نوشته آلبر کامو به رواج بیماری طاعون در جامه را روایت می کند. در این پژوهش تلاش شده به این سوال مهم پاسخ داده شود، آیا طاعونی که البر کامو در رمان خود شرح می دهد و اوضاع و شرایط جامعه در زمان اپیدمی با اوضاع ایران در زمان شیوع بیماری کرونا چه وجه اشتراکاتی دارند؟ تعطیلی مشاغل و سازمان ها و ارگان ها، مرگ و میر و ترس ووحشت از بیماری و قرنطینه و همچنین الزام حکام بر رعایت دستورالعمل های بهداشتی و پیشگیرانه جنبه انکارناپذیری از زندگی جامعه ای است که البر کامو نویسنده فرانسوی در رمان خود به طور کامل به آن اشاره می کند و با بررسی وضعیت ایران در دوران پاندمی کرونا نیز چنین موقعیتی رقم می خورد. گویی تاریخ تکرار می شود این پژوهش براساس منابع کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی بوده واز خبرگزاری های داخلی برای پوشش خبرها و شرایط موجود ایران در دوران پاندمی استفاده شده است. در این پژوهش تلاش شده تا موضوع اپیدمی در ادبیات مورد بررسی مجدد قرار بگیرد و آثار نویسندگان بزرگی چون کامو بازخوانی شوند. به دنبال این محور مطالعاتی پژوهش مذکور جنبه اسیب شناسانه نیز می تواند داشته باشد تا با بررسی شرایط بحرانی حاصل از اپیدمی در ایران، در مواجهه با بیماری های از این دست در آینده تصمیمات قاطع و سریع و آمادگی در لحظه از بروز خسارات سنگین تر جلوگیری به عمل اید. در پایان رمان، بیماری از بین می رود و بازماندگان از کنار اجساد مردگان عبور می کنند و به گذشته خود فکر می کنند که چگونه بیماری، این چنین جامعه شاد آن زمان را دچار بحران می کند. این نوع بیماری ها در طول تاریخ همواره تکرار می شوند و جوامع موفق از تجربیات و بحران های گذشته خود به نفع اینده بشریت استفاده می کنند و در اسرع وقت اوضاع را تحت کنترل می گیرند.

اپیدمی، کرونا، رمان، طاعون، آلبر کامو، ایران، فرانسه، بحران