مریم قره خانی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهرکرد
اکبر اعظمیان جزی - استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهرکرد

هدف: چاقی و بیماری های قلبی- عروقی ناشی از آن، شایع ترین بیماری های غیر واگیر در جهان اند که موجب ناتوانی و مرگ و میر در سالمندان می شوند. این عارضه از طریق افزایش مقاومت به انسولین و افزایش غلظت گلوکز خون، خطر ابتلا به دیابت نوع دو را تشدید می کند. از طرفی، انجمن دیابت آمریکا فعالیت ورزشی را جزء توصیه های اخیر خود برای بیماران دیابتی در نظر گرفته است. بنابراین هدف از انجام این تحقیق، تعیین تاثیر تمرین هوازی بر مقاومت به انسولین و ترکیب بدنی در ز نان سالمند دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: در این تحقیق نیمه تجربی، 20 نفر از زنان سالمند دارای اضافه وزن(7±72 ساله) به طور هدفمند انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین هوازی (10نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی بر اساس توصیه های ویژه کالج آمریکایی طب ورزشی (ACSM) و موسسه قلب آمریکا (AHA) و نیز بر اساس اصول علم تمرین طراحی شد. این تمرین ها، شامل 8 هفته تمرین هوازی و هفته ای 3 جلسه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه بود. نمونه های خون در قبل و بعد از شروع دوره تمرینی در حالت ناشتا گرفته شد. برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون از –t همبسته و برای تعیین تفاوت های بین گروهی –t مستقل استفاده شد .( P≤/05)یافته ها: نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی، تاثیر معنی داری بر مقاومت به انسولین (p=0/031)، درصد چربی (p=0/049) و درصد توده بدون چربی (p=0/049) دارد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین، به نظر می رسد که تمرینات هوازی می تواند مقاومت به انسولین و ترکیب بدنی در زنان سالمند دارای اضافه وزن را بهبود بخشد.

مقاومت به انسولین، ترکیب بدنی، تمرین هوازی، زنان سالمند دارای اضافه وزن