علیرضا عسگری - نویسنده مسئول - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، ایران
سید مصطفی حسینی - دانشجوی مقطع دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، ایران

کارمندی که در مقابل انجام یا عدم انجام کاری برای ارباب رجوع مالی را از وی قبول می کند یا ملک او را به بهایی بسیار کمتر از قیمت واقعی آن می خرد مرتشی و طرف مقابل راشی محسوب می شود‎. و رشا و ارتشا از جرایم مطلق به شمار می روند و تحقق آن ها منوط به تحقق نتیجه خاصی نیست‎ و از جرایم عمومی است و نیاز به شاکی خصوصی ندارد. از نظر شرعی باید توجه داشت رشوه دهنده، و رشوه گیرنده، با میانجیگر میان این دو مورد لعنت و غضب الهی قرار میگیرند. لعنت یعنی دوری از رحمت الله سبحانه و تعالی و محروم شدن از حفظ و امان الهی. کسی که در امر رشوه دلالی می کند گناهکار است؛ زیرا بر گناه و تعدی از دستورات الله تعالی همکاری می کند. فساد و بی بند و باری اداری، در قالب رشوه خواری، از جمله آسیب های اجتماعی و اداری است که در توسعه کشورها، آثار و پیامدهای منفی فراوانی را بر جای می نهد و هزینه های هنگفتی را در حوزه های سیاست، اقتصاد و فرهنگ، بر جای می گذارد. اگر از رشوه خواری و فساد اداری جلوگیری نشود، در اندک زمانی، تسری پیدا کرده فراگیر خواهد شد. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم به بررسی و شناخت آثار مخرب و منفی رشوه با مداقه در راه های پیشگیری از ارتکاب رشوه بپردازیم.

رشوه، کارمند دولت، راشی، رشوه گیرنده، ارتشا، رشوه خواری