ملیکا عالیشان - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه بیرجند
هادی پورشافعی - دانشیار گروه علوم تربیتی،دانشگاه بیرجند

با آنکه جایگاه و منزلت شغل معلمی در مقام حرفه بر همگان آشکار است و نقش معلم همواره شناخته شده بوده است ، معلمان نیز باید مانند سایر گروههای حرفه ای با این واقعیت روبه رو شوند که آموزشهای اولیه آنان در جهان امروز چندان مفید نخواهد بود و آنان باید در سرتاسر عمر خود، دانش خویش را روزآمد کنند. اینجاست که بحث توسعه حرفه ای به میان می آید. برای توسعه سرمایه انسانی شیوهها و رویکردهای مختلفی وجود دارند که در سالهای اخیر از میان آنها به مربیگری اهمیت و توجه بیشتری شده است . تحقیق حاضر باهدف مروری بر ضرورت مربیگری و توسعه فردی در آموزش وپرورش انجام شده است . روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی - تحلیلی و از نوع کتابخانه ای و اسنادی است . نتایج این تحقیق بیانگر این است که استفاده از روش مربیگری در توسعه حرفه ای معلمان بسیار موثر است و این کار در آموزش وپرورش می تواند از طریق مربیگری به هنگام، مربیگری برای آموزش معلمان، مربیگری همتا و با استفاده از مدلهای مختلف مربیگری صورت گیرد.

توسعه حرفه ای، مربیگری، توسعه حرفه ای معلمان، مربیگری در آموزش و پرورش