ارزیابی لاینهای اینبرد نوترکیب گندم در مقایسه با ارقام شاهد از لحاظ مولفه های مختلف جوانه زنی بر اساس شاخص های چندصفتی
عنوان مقاله: ارزیابی لاینهای اینبرد نوترکیب گندم در مقایسه با ارقام شاهد از لحاظ مولفه های مختلف جوانه زنی بر اساس شاخص های چندصفتی
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-10-4_001
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-10-4_001
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مبینا خرف مسکینی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
عاطفه صبوری - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
تیاگو اولیوتو - دانشیار، گروه علوم گیاهی، دانشگاه فدرال سانتا کاتارینا، سانتا کاتارینا، ایالت ریوگرانده دوسول، برزیل
حسین علی فلاحی - استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
خلاصه مقاله:
مبینا خرف مسکینی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
عاطفه صبوری - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
تیاگو اولیوتو - دانشیار، گروه علوم گیاهی، دانشگاه فدرال سانتا کاتارینا، سانتا کاتارینا، ایالت ریوگرانده دوسول، برزیل
حسین علی فلاحی - استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
گندم بهعنوان یکی از مهمترین گیاهان زراعی، تامینکننده اصلی غذای انسان میباشد. این تحقیق با هدف بررسی لاینهای اینبرد نوترکیب گندم بر اساس مولفههای جوانهزنی و مقایسه آنها با ارقام شاهد منطقه برای انتخاب برترین لاینها با استفاده از شاخص گزینشی فاصله ژنوتیپ-ایدئوتیپ چندصفتی (MGIDI) انجام شد. بهاین منظور ۴۰ لاین اینبرد نوترکیب گندم (F۸) بههمراه شش رقم شاهد (آرمان، آراز، احسان، تیرگان، معراج و کلاته) ارزیابی شدند. با توجه به نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنیداری بین ژنوتیپهای مورد مطالعه برای همه صفات در سطح احتمال یک درصد مشاهده شد. نتایج تجزیه به عاملها برای صفات مورد بررسی سه عامل را شناسایی کرد که ۹۳/۸۶ درصد از تنوع کل دادهها را توجیه نمودند. بر مبنای شاخص MGIDI نیز هفت لاین L۳-۴، L۷-۵، L۷-۴، L۸-۵، L۴-۴، L۵-۳ و L۳-۳ انتخاب شدند که با کمترین فاصله تا ژنوتیپ ایدهآل جزء برترین ژنوتیپها بودند. بر اساس تجزیه خوشهای ژنوتیپها به پنج گروه تقسیم شدند و ژنوتیپهای گروه پنجم، از لحاظ کلیه مولفههای جوانهزنی و صفات گیاهچهای بهعنوان برترین ژنوتیپها شناسایی شدند که منطبق با ژنوتیپهای شناسایی شده بر مبنای شاخص MGIDI بود. بیشترین درصد دیفرانسیل گزینش و بهره ژنتیکی به شاخص بنیه بذر وزنیتر (بهترتیب ۴۹/۱۶ و ۲۹/۱۴درصد) اختصاص داشت که نشان میدهد برتر بودن ژنوتیپهای انتخابی از لحاظ این ویژگی برجستهتر میباشد. بر اساس نتایج، لاینهای اینبرد نوترکیب مورد مطالعه از لحاظ صفات مورد بررسی، بهطور معنیداری برتر از ارقام شاهد بودند. همچنین نتایج این بررسی نشان داد، استفاده از شاخص MGIDI میتواند بهطور کارآمدی ژنوتیپهای برتر را شناسایی کند.
کلمات کلیدی: انتخاب غیر مستقیم, تجزیه به عامل ها, تجزیه خوشه ای, شاخص MGIDI
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1948712/