زهره عبدلی - دانشجوی کارشناسیارشد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه باهنر کرمان
اسماعیل دره زرشکی - استاد گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه باهنر کرمان

در این تحقیق از روش پلیمریزاسیون لایه ای نازک از مواد زیست سازگاری مانند استتاریک اسید و نانوذرات تیتانیوم دی اکسید برای ساخت پارچه پنبه ای آبگریز و روغن دوست استفاده شده است. آزمون زاویه تماس و ظرفیت جذب برای ارزیابی آب گریزی و اندازه گیری توانایی جذب روغنهای مختلف پایه نفتی پارچه پوشش داده شده انجام شد. زاویه تماس آب برای پارچه پوشش داده شده ۱۴±۳۳ است که این آبگریزی حتی بعد از ۱۰ چرخه شستشو تقریبا ثابت باقی میماند نتایج آنالیز حرارتی نشان می دهد. نمونه پارچه خام و اصلاح شده دارای یک پیک گرمازا میباشد که مربوط به تجزیه حرارتی نمونه ها میباشد همچنین اختلاف مقداری در باقیمانده خاکستر در نمونه خام و اصلاح شده مشاهده شد که حدود ۸۵ درصد جرم دارد به احتمال زیاد مربوط به پوشش ایجاد شده بر روی پارچه با نانوذرات تیتانیوم دی اکسید میباشد. آزمون جداسازی آب و روغن نشان داد پارچه پوشش داده شده بازده جداسازی بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد برای بیشتر مواد صنعتی حتی بعد از ۱۵ چرخه جداسازی دارد.

نانوذرات فوق آب گریز اکسید تیتانیوم حذف ترکیبات آلی