محسن جنانی - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی شیمی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد امیدیه
فاطمه رحیم خانی - کارشناس بهداشت حرفه ای،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

نوبت کاری یکی از عوامل استرس زای شغلی بشمار می آید که بخش رو به تزایدی از جمعیت مشغول بکار را در سطح جهان تحت تاثیر قرار داده است که می تواند از جنبه های گوناگون اثراتی نامطلوب بر بهره وری سازمان و همچنین کیفیت زندگی کاری انسان، تاثیر بر تندرستی جسمانی و روانی ، ایمنی و زندگی خانوادگی و اجتماعی فرد نوبتکار برجای گذارد. پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی بوده که بر روی ۳۸۳ نفر از کارکنان یک شرکت پتروشیمی به روش نمونه گیری انجام شده است .ابزارهای مورد استفاده شامل مستندات،تحلیل گزارشات و حوادث شغلی ،پرسش نامه دموگرافیک ،نرم افزار SPSS۱۱/۵ با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی بوده است . بطور کلی از جمع بندی پژوهش حاضر می توان نتیجه گیری کرد که نوبتکاری اگر چه به علت ملاحظات اقتصادی،ماهیت کارکردهای برخی سازمان ها،به ویژه ضروریات فنی صنایع و برخی مشاغل ، امروزه الگوی اجتناب ناپذیر در سازمانها موسسه ها و کارخانجات می باشد لیکن همه انواع آن به رغم برتری نسبی نسبت به همدیگر به نوعی دارای آثار و پیامدهای منفی بوده و عدم انتخاب راهکار مناسب مقابله با آن برای سلامتی نوبتکاران تهدید به شمار می رود. لذا مطالعه آثار روان شناختی ،جسمانی اجتماعی وخانوادگی این مسائل در یک موقعیت صنعتی ،فنی و عملیاتی ارزشمند بوده و نتایج آن می تواند مفید واقع شود.

نوبتکاری،کارکنان،اختلالات ذهنی ،سلامت عمومی ،پتروشیمی