CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بازشناسی مولفه های تاثیرگذار معماری بیوفیلیک بر کاهش استرس زنان خانه دار در مجتمع های مسکونی؛ مطالعه موردی: شهر شیراز

عنوان مقاله: بازشناسی مولفه های تاثیرگذار معماری بیوفیلیک بر کاهش استرس زنان خانه دار در مجتمع های مسکونی؛ مطالعه موردی: شهر شیراز
شناسه ملی مقاله: JR_JHRE-42-184_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

ندا تندروصالح - واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
وحیده حجتی - واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
خسرو موحد - دانشگاه واشنگتن دی سی (UDC)، واشنگتن، امریکا

خلاصه مقاله:
از دیرباز مسکن برای انسان ها از مهم ترین فضاها برای گذراندن زندگی و تامین کننده آرامش روحی و سلامت روان آن بوده است. امروزه با رشد روزافزون جمعیت و افزایش تقاضای مسکن در شهر بدون در نظر گرفتن معضلات روان شناختی، توجه کمتری به نقش طراحی ساختمان های مسکونی در سلامت انسان و عوامل استرس زا شده است. در جوامع مدرن و صنعتی به علت داشتن عادت های ماشینی، زندگی انسان مدرن بیش از هر زمان دیگری علاوه بر بعد جسمانی ازلحاظ روحی نیز نیازمند طبیعت بوده است. با توجه به اینکه حضور طبیعت و گیاهان در محیط از عوامل موثر در سلامت روان انسان به شمار می رود، طراحی بیوفیلیک برای پاسخ به نیازهای انسان می تواند در برقراری ارتباط انسان با طبیعت در محیط های روزمره زندگی او موثر باشد و در بهبود سلامت روان انسان و کاهش استرس زنان در محیط خانه نقش بسزایی را ایفا کند. هدف پژوهش حاضر بازشناسایی تاثیر مولفه های معماری بیوفیلیک بر کاهش استرس زنان خانه دار در مجتمع های مسکونی در شهر شیراز بوده است. پژوهش حاضر به دلیل استفاده از روش های کمی و توصیفی به صورت توامان دارای پارادایم ترکیبی و از حیث هدف، کاربردی است. روش گردآوری داده ها به صورت اسنادی، میدانی و پرسش نامه ای است. به این منظور، ۲۶ مجتمع مسکونی از ده منطقه شهرداری شیراز، به صورت غیراحتمالی هدفمند انتخاب شده است. پرسش نامه توسط زنان خانه دار تکمیل و داده های گردآوری شده از روش های مناسب آماری توسط نرم افزار SPSS، آزمون ANOVA و آمارهای رگرسیون و تعیین سطح معناداری مولفه ها موردسنجش قرار گرفته است. طبق داده ها و آزمون های انجام شده، از بین چهارده مولفه معرفی شده، عامل پناهگاه با بالاترین امتیاز به مقدار ۶۴/۳ درصد و عامل حضور آب با تاثیر ۴۳/۳ درصد و محرک های حسی غیرریتمیک با تاثیر ۰۲/۳ درصد، بیشترین اثربخشی در کاهش استرس زنان در مجتمع های مسکونی را داشته و ارتباط غیربصری با طبیعت با امتیاز ۷/۲ درصد کم اثرترین عامل در کاهش استرس زنان در مجتمع های مسکونی بوده است. درمجموع می توان گفت به کارگیری عناصر بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی می تواند منجر کاهش استرس زنان خانه دار شود.

کلمات کلیدی:
Biophilic components, Residential complex, Housewives, Stress, Shiraz, مولفه های بیوفیلیک, مجتمع مسکونی, زنان خانه دار, استرس, شیراز

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1950788/