البرز بابامیرساطحی - آزمایشگاه تحقیقاتی نانو پروس و داتشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد سپهریان - آزمایشگاه تحقیقاتی نانو پروس و داتشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران
منصور انبیاء - آزمایشگاه تحقیقاتی نانو پروس و داتشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران

در این تحقیق، از بیوچار اصلاح شده با پتاسیم هیدروکسید به منظور حذف کلیندامایسن از منابع آبی استفاده شده است.خواص ساختاری بیوچار با استفاده از پراش اشعه ایکس (XRD)، اسپکتروسکوپی زیر قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) مورد بررسیقرار گرفت. تاثیر چهار پارامتر عملیاتی شامل pH ، غلظت اولیه کلیندامایسن، مقدار جاذب و زمان تماس بر فرآیند حذفکلیندامایسن با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) و طرح مرکب مرکزی (CCD)، در ۲۲ آزمایش و ۵ سطح مورد بررسی وبهینه سازی قرار گرفت. مقدار بهینه بدست آمده برای بیشترین درصد حذف کلیندامایسین (% ۹۸) در شرایطی که غلظت اولیهکلیندامایسن ۳۶ میلی گرم بر لیتر، مقدار جاذب ۱۵ میلیگرم، زمان تماس ۴۶ دقیقه بدست آمد که مقدار pH در آن بی تاثیربود. مطابق نتایج حاصل از این پژوهش، میتوان از بیوچار حاصل از کاه عدس که دارای سازگازی زیستی و خاصیت جذبیمناسب است، جهت حذف کلیندامایسین از محیط آبی استفاده کرد.

بیوچار کاه عدس، آنتی بیوتیک، جذب، کلیندامایسین