فاطمه بابایی مطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
زهرا تنها - استادیار، گروه روانشناسی، واحد خرمآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمآباد، ایران.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنیدگی والدگری در مادران دارای کودک مبتلاء به اختلال لجبازی- نافرمانی مقابله ای بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری ۲ ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه مادران دارای کودک ۷ تا ۱۲ ساله مبتلاء به اختلال لجبازی- نافرمانی مقابلهای شهر تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و سپس در ۲ گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش تحت فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. از مقیاس درجه بندی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای( (ODDRS هومرسن و همکاران((۲۰۰۶ و پرسشنامه تنیدگی والدگری((PSI-SF آبدین((۱۹۹۵ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. برای تحلیل داده ها از بهدستآمده از تحلیل واریانس آمیخته با نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش تنیدگی والدگری داشته است(.(P<۰/۰۵ بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میتوان گفت که فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی میتواند به عنوان شیوه آموزشی مناسب برای کاهش تنیدگی والدگری مادران دارای کودک مبتلاء به اختلال لجبازی-نافرمانی مقابله ای در مراکز مشاوره به کار برده شوند.

فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی ، تنیدگی والدگری، اختلال لجبازی- نافرمانی مقابله ای.