با توجه به اهمیت نرخ تورم برای سیاستگذاران پولی، رویکرد هسته تورم در دهههای گذشته بیش از پیش
مورد توجه قرار گرفته است. دلیل این امر این است که از نظر بانکهای مرکزی همه تغییرات شاخص قیمت
مصرفکننده به یک اندازه برای اعمال سیاست پولی دارای اهمیت نیست. چرا که بخشی از تغییرات این
شاخص دائمی و بخشی دیگر از آن موقتی و گذرا است و نباید در مقابل تغییرات موقتی واکنش نشان داد.
تغییرات قیمتهای نسبی حاصل از تکانههای موقت در بلندمدت بهواسطه انعطافپذیری قیمتها و درنتیجه
جانشینی کالاها توسط مصرفکننده تعدیل شده و درنهایت در بلندمدت بر تورم بدون اثر خواهد بود؛ بنابراین
برخی از اقتصاددانان اعتقاد دارند، بانکهای مرکزی کشورهای مختلف ازجمله کشورهایی که سیاست اهداف
تورمی را دنبال میکنند، نباید تصمیمات سیاستگذاری خود را مبتنی بر تغییرات شاخص قیمت مصرف کننده
اتخاذ نمایند و بهتر است بر تورم هسته ۱ تمرکز کنند.