الهه دولت آبادی - گروه روانشناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
مائده باقری - گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روان تنی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

مقدمه: گرچه فشاربارمراقبتی بر سلامت روان والدین دارای کودکان مبتلا به کم توان هوشی تاثیر نامطلوب بر جای می گذارد اما آموزش تحصیلی به این کودکان می تواند از طریق ایجاد استقلال برای این کودکان کمک کننده باشد. بر همین مبنا پژوهش حاضر با تعیین اثربخشی آموزش تحصیلی به کودکان مبتلا به کم توان هوشی بر کاهش فشاربارمراقبتی والدین آنان انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر به عنوان یک مطالعه شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان زیر ۱۴ سال مبتلا به کم توان هوشی در مدارس کودکان استثنایی شهرستان پاکدشت در سال ۱۴۰۱ بود که از میان آنان تعداد ۳۰  کودک به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند (در هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش تحت ۲۰ جلسه آموزش، هفته ای دو جلسه و به مدت ۵ ساعت قرار گرفتند اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. پرسشنامه فشارمراقبتی زاریت توسط والدین آن ها پر شد و سپس داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار ۱۸ SPSS و کوواریانس تک متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها:  نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت معنادار بین میانگین نمرات فشارمراقبتی والدین در گروه های آزمایشی و کنترل وجود دارد (۵۳۵/۱۰۷=F، ۰۱/۰> P)، طوری که می توان بیان داشت که آموزش تحصیلی به کودکان کم توان هوشی آموزش پذیر به طور معناداری بر فشارمراقبتی موثر است. نتیجه گیری: برنامه های آموزش تحصیلی به کودکان کم توان هوشی آموزش پذیر در مراکز مرتبط با بهزیستی (خصوصی و دولتی)، می تواند فشار مراقبتی و پیامدهای ناتوان کننده احتمالی آن را کاهش دهد.

Education, Caregiving Burden, Disabled Children, Intellectual Disabilities, Parents., آموزش, فشار مراقبتی, کودکان کم توان, ناتوانی های هوشی, والدین