عایشه ملازهی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا - گرایش مخاطرات محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمود خسروی - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
حمید نظری پور - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

مسئله تغییرات آب وهوایی و مخاطرات وابسته به آن جوامع انسانی را تهدید میکند و همین مسئله درکنار پیچیدگی جوامع، ضرورت ایجاد ظرفیتهای توانمندسازی جهت تقویت جوامع و مقابله با این مخاطرات را نمایان میسازد. روش سازگاری و کاهش آسیب پذیری ناشی از تغییرات اقلیمی، از اهمیت زیادی در توسعه پایدار جوامع روستایی برخوردار است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع سازگاری خرماکاران شهرستان سیب و سوران با تغییرات اقلیمی تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و روش جمعآوری اطلاعات مبتنی بر شیوه کتابخانهای و اسنادی میباشد. جامعه آماری پژوهش، شامل کشاورزان خرما کار شهرستان سیب و سوران میباشد. با توجه به اینکه آمار دقیقی از تعداد کشاورزان خرما کار شهرستان در دسترس نبود، ۱۰۰ نفر از خرماکاران در این پژوهش به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد، اکثر خرماکاران بر این باورند که تغییرات اقلیمی به ترتیب اولویت موجب کاهش درآمد کشاورزان، کاهش عملکرد محصول، صدمه زدن به کسب و کار و افزایش رشد بیکاری شده است. همچنین فقدان منابع مالی، عدم توجه مسئولان بخش کشاورزی، کمبود اعتبارت دولتی، عدم مشاوره و نبود کلاسهای آموزشی ترویجی و بی اطلاعی از روشهای سازگاری مهمترین موانع سازگاری خرما کاران شهرستان سیب و سوران با تغییرات اقلیمی میباشد.

سازگاری، موانع، تغییرات اقلیمی، خرماکاران، سیب و سوران.