طاهره محمودی - کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه بوعلی سینا همدان

تغییرات اقلیمی امروزه مهم ترین و جدی ترین چالشی است که حیات بشری را در کره زمین تهدید می کند، این مسئله را می توان در تکرار و شدت وقایع حدی مانند خشکسالی ، طوفانهای گرد و غبار، خشک شدن دریاچه ها و... مشاهده کرد. خشم طبیعت و تغییرات اقلیمی در منطقه سیستان، با توجه به وزش بادهای ۱۲۰ روزه، خشک شدن تالاب هامون و معضل ریزگردها، در حال حاضر منطقه سیستان را به خطرناک ترین محیط برای زیست انسان تبدیل کرده است . برای برون رفت از شرایط موجود و تعدیل حالت فوق بحرانی ، از آنجا که محله رکن اصلی کالبد شهری است ضروری است تا به ایجاد محله هایی پایدار و سازگار با تغییرات اقلیمی سیستان بپردازیم . این مقاله در هدف از نوع کاربردی و در ماهیت از نوع توصیفی - تحلیلی - استنباطی می باشد که در آن با روش کمی - کیفی به جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته شده است . در این تحقیق ابتدا تغییر اقلیم و عوامل آن شرح داده می شود و معیارهای یک محله پایدار در جهت سازگاری با روند تغییر اقلیم ارائه می گردد و سپس با شبیه سازی دادههای اقلیمی در محله بیرجندی های شهر زابل با استفاده از نرم افزار-envi met و استاندارد اشری ، یک دوره ۲۰ ساله (سالهای ۹۸-۸۸-۷۸) مورد تحلیل و ارزیابی قرار می گیرد. مهم ترین شاخص های قابل سنجش شامل تابش پراکنده و سرعت باد اندازه گیری شد که طبق تحلیل ها و نتایج به دست آمده، می توان با استفاده از راهکارهای کاربردی و بوم گرا، تا میزان قابل توجهی به محله هایی پایدار و سازگار در برابر تغییرات اقلیمی دست یافت .

تغییرات اقلیمی ، سازگاری ، محله پایدار، زابل .