مهسا رضائی - آموزگار رسمی پایه سوم ابتدایی، آموزش و پرورش استان مازندران، شهرستان چالوس

تدریس در مدارس امروزی کاری دشوار است. دانشآموزان دارای روان بسیار متنوعی هستند که لازم است احساسایمنی و امنیت کنند تا بتوانند مطالب درسی را به راحتی فرابگیرند. برخی از دانش آموزان از خود رفتارهایی بروزمیدهند که به توجه آموزگار نیاز دارند و ممکن است زمان و انرژی معلم را به خود اختصاص دهند. این دسته ازدانش آموزان، افرادی هستند که با اختلالات رفتاری روبه رو هستند. لذا هدف از پژوهش حاضر «بررسی راهبردهایمدیریت کلاس درس برای دانش آموزان با اختلالات رفتاری» می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی میباشد و شیوه تحلیل داده ها نیز مبتنی بر شیوهتوصیفی می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در دوره های ابتدایی و راهنمایی، هم مشاوره پیش بینینشده است و هم از کسانی توقع مشکل گشایی می رود که خود چندین کاره اند. در مدارس غیرانتفاعی، بحث مشاوره،داستان خاص خود را دارد. هسته های مشاوره ادارات آموزشوپرورش، مراکز مشاوره وابسته به انجمن اولیا و مربیانو سایر عواملی که به نوعی در موضوع دخیل هستند، شاید توفیق های موردی و جزیی داشته باشند اما اثرگذاریآنها گسترده نیست. همه این ضعف ها و ناکارآمدی ها، ناشی از نگرش های تک بعدی و عدم توجه به بستر و میدانیاست که مشکلات در آن روی می دهند.

اختلالات رفتاری، کلاس درس، مدیریت کلاس