منیره محمدزاده - آموزش و پرورش شهرستان پردیس، تهران- کارشناس ارشد رشته زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر
علی محمد قائمی - آموزش و پرورش شهرستان پردیس، تهران- کارشناس ارشد رشته ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

امروزه، هنوز در بسیاری از مدارس معلمان از روشهای سنتی مبتنی بر سخنرانی برای تدریس استفاده می کنند ودانش آموزان این گونه مدارس محکوم به نشستن و شنیدن هستند. بدون اینکه در فرایند یادگیری نقش داشته باشند.در حالیکه، میل ذاتی انسان به شنیدن قصه موجب شده است تا قصه گویی به عنوان یکی از روشهای آموزشی وتربیتی در طول اعصار مورد توجه باشد. قصه گویی در نظام آموزشی می تواند با اشکال مختلف درسی بیامیزد، بهشرطی که روی برنامه ها به خوبی فکر شده باشد و ارتباط بین بخش های آن منسجم باشد. معلم در نقش یک قصه-گوی خوب میتواند مهارت خوب گوش کردن و مهارت زبانی دانش آموزان را بالا برده و یا خوب تلفظ کردن،استفاده از عبارات صحیح و اصولی و خوب بیان کردن الگویی صحیح در اختیار قرار داده و تاثیرگذار باشد. گفتنقصه انگیزه یادگیری را زنده میکند و مطلب را در حافظه جای میدهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرادبیات داستانی با رویکرد قصه گویی بر یادگیری علوم تجربی در دانشآموزان است. پژوهش حاضر از نوعتوصیفی مروری میباشد که برای جمع آوری آن از مقالات و منابع معتبر در این زمینه استفاده شده است.

قصه گویی، آموزش، علوم تجربی