زهرا حیدری - ۱- کارشناسی علوم تربیتی (آموزگار ابتدایی)
مریم رحمتی - ۲- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی (معاون آموزشی دبستان)

خانواده به عنوان سنگ بنای اول ساختمان اجتماع که فرد در آن قرار می گیرد، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت انسان دارد. خانواده به عنوان مهم ترین کانون بشری، عنصر اساسی در تشکیل، پیشرفت و موفقیت یک جامعه و ملت است. لذا ضرورت دارد که آموزش و پرورش جایگاه ویژه ای برای آن در نظر گیرد تا برنامه های اجرایی با شکست مواجه نشود. به همین دلیل هدف این پژوهش بررسی جایگاه خانواده در سند تحول بنیادین نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی است. روش این پژوهش مروری است که با مطالعه ی کتاب ها و مقالات مرتبط با موضوع به ویژه سند تحول بنیادین انجام گرفته است. در پژوهش حاضر بعد از تبیین نظری مفهوم خانواده، جایگاه آن در دین مبین اسلام و نقش خانواده در تربیت کودک مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به موقعیت این نهاد اجتماعی در سند تحول بنیادین پرداخته شده است. بر اساس اطلاعات گردآوری شده در این پژوهش نتیجه گیری شده که خانواده به عنوان مرکز تربیت مورد توجه کافی قرار نگرفته است. لذا جایگاه حساس خانواده نسبت به دیگر نهادهای اجتماعی بیشتر باید مدنظر برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی باشد که بدین منظور در پایان پژوهش پیشنهاداتی جهت تقویت نقش خانواده ارائه گردیده است.

خانواده، نهاد اجتماعی، سند تحول بنیادین، تربیت