مریم سیاری نژاد - گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
مهدی نوری - گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
مصطفی جمشیدی اوانکی - گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
محدثه رمضانپور - گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

تغییرات رطوبت می تواند به طور قابل توجهی بر صنایع مختلف تاثیرگذار باشد. بنابراین اندازه گیری دقیق و سریع میزان رطوبت نسبی اجتناب ناپذیر است. در این مقاله، تهیه و مشخصه یابی یک حسگر رطوبت بر مبنای نانوکامپوزیت تهیه شده از محلول پلی وینیل الکل (PVA) و نانولوله های کربنی(CNT) مورد توجه قرار گرفت. اثر غلظت محلول PVA با حلال آب دی یونیزه شده، میزان CNT و ضخامت لایه نانوکامپوزیت بر حساسیت حسگر بررسی شد. آنالیز SEM و بررسی مقاومت الکتریکی نمونه ها نشان داد که ترکیب PVA ۱۲% و CNT ۳% بهترین نتایج را به همراه خواهد داشت و لایه نانوکامپوزیت با ترکیب یاد شده در سه ضخامت مختلف تولید و چگونگی تاثیر ضخامت لایه بر رسانایی آن نیز بررسی شد. نتایج بیانگر آن است که نمونه های حاوی مقادیر بالاتر CNT و با ضخامت کمتر دارای حساسیت بیشتری هستند و در مقایسه با نمونه های تجاری موجود در بازار از عملکرد بهتری برخوردارند.

حسگر رطوبت، نانوکامپوزیت PVA/CNT ، سازه نانولیفی