فاطمه نکوئی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران
جهانگیر میرزاوندی - استادیار، گروه روانشناسی، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران

هدف از این تحقیق پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان بر اساس حمایت اجتماعی با میانجیگری خود مراقبتی ا ست. علاوه بر این، مطالعه بر روی محدوده سنی سالمندان انجام شد. جامعه پژوهش حاضر، زنان سالمندان مورد پژوهش شهر همدان می باشند برای انجام این پژوهش، ۳۱۰ سالمند از جامعه ی پژوهش به روش نمونه گیری طبقه بندی نظامند انتخاب گردیدند. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. مدل پیشنهادی پژوهش حاضر متغیر وابسته (بهزیستی روانشناختی) به صورت متغیر درون زا تعریف و متغیر مستقل (حمایت اجتماعی) به عنوان متغیر برون زا با میانجیگری خود مراقبتی در نظر گرفته شده است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف ، حمایت اجتماعی (مری پروسیدانو و کنیت هلر، ۱۹۸۳)، پرسشنامه خود مراقبتی دیابت توبرت وگلاسکو (۲۰۰۲)و پرسشنامه ۵ عاملی ویژگی های شخصیتی نئو است. نتایج نشان داد که مقدار اثر مستقیم حمایت اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی سالمندان برابر با ۲۰/۰، مقدار اثر مستقیم خود مراقبتی بر بهزیستی روانشناختی سالمندان نیز برابر با ۱۴/۰، مقدار اثر غیرمستقیم حمایت اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی از طریق ( مسیر) خودمراقبتی برابر با ۰۴۷۶/۰ و مقدار اثر کل بین این دو متغیر برابر با ۲۴۷۶/۰ حاصل شد و با توجه به آماره ی سوبل برابر با ۲۹۲/۲ و مقدار P-Value کمتر از ۰۵/۰ بوده، لذا حمایت اجتماعی با میانجیگری خودمراقبتی بر بهزیستی روانشناختی اثر مستقیم د اشت.

بهزیستی، روان شناختی، حمایت اجتماعی، خود مراقبتی