مرتضی آذربرمس - مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند.

با توجه به تاثیر نسبت سیستم راهگاهی بر میزان حفرات انقباضی تشکیل شده و در نتیجه بر خواص مکانیکی قطعات فولادی، بهینه سازی سیستم راهگاهی یکی از مباحث مورد علاقه محققین فعال در زمینه ریخته گری است. در این تحقیق، ریخته گری بدنه پمپ گریز از مرکز فولادی، شبیه سازی شده، در ادامه تاثیر نسبت سیستم راهگاهی بر کیفیت محصول به دست آمده، مورد ارزیابی قرار گرفته است. پارامترهای مورد ارزیابی شامل محل تشکیل نقاط داغ، سرعت عبور ذوب از راهباره ها و یکنواختی ورود ذوب از راهباره ها می باشند. نتایج به دست آمده نشان داد که در مورد قطعه مورد بررسی، هر دو نسبت راهگاهی پیشنهاد شده ۵/۱:۲:۱ و ۱:۳:۳ قادر به توزیع مناسب ذوب هستند. به نحوی که در هر دو نسبت راهگاهی، آخرین نقاطی که منجمد می شوند، دور از مناطق تحت تنش بالا در قطعه خواهند بود. اگرچه استفاده از نسبت راهگاهی ۵/۱:۲:۱ می تواند به پر بودن راهگاه و در نتیجه بهبود کارایی آن در جبران انقباض صورت گرفته منجر شود و از ورود گازهای خارجی تا حد زیادی جلوگیری نماید. همچنین ملاحظه شد که تقارن راهباره ها نسبت به یکدیگر اهمیت زیادی ندارد، بلکه تقارن آنها نسبت به محل راهگاه از اهمیت بالایی جهت اطمینان از سرعت و رفتار یکنواخت ذوب عبوری از راهباره های مختلف برخوردار است.

شبیه سازی ریخته گری, سیستم راهگاهی, بدنه پمپ, ریخته گری فولاد