فاطمه ساوجبلاغی - صنعتی سهند
مهشید معروف خانی - مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بویین زهرا

نیاز به بسته بندی مواد غذایی برای حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر روزبه روز در حال افزایش است. مواد نانوساختار به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربه فرد و عملکرد بهبودیافته، نسبت به میکروساختارها ترجیح داده می شوند. بسته بندی های پیشرفته مبتنی بر فناوری نانو، ماندگاری و حمل ونقل مواد غذایی را به صورت ایمن و بدون تغییر طعم و کیفیت ممکن کرده است. علاوه بر این، از آلودگی جلوگیری می کند و خواص مکانیکی، فیزیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی مواد غذایی را حفظ می کند. نانومواد مختلفی در بسته بندی مواد غذایی برای تهیه بسته بندی بهبودیافته، فعال، هوشمند و زیستی استفاده شده است. بسته بندی هوشمند با تشخیص آلودگی، گازها، رطوبت، دما و سایر عوامل مواد غذایی با استفاده از حسگرها، ایمنی مواد غذایی را تضمین می کند. با افزایش تقاضا برای تولید بسته بندی جدید، سازگار با محیط زیست و با کارایی بالا، «زیست-نانوکامپوزیت ها» در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. زیست-نانوکامپوزیت ها، پلیمرهایی زیستی هستند که از دو جزء اصلی تشکیل شده اند که اولی به عنوان زمینه به نام زیست پلیمر (فاز پیوسته) و دومی به عنوان عامل تقویت کننده (فاز پراکنده) با ابعادی در محدوده ۱ تا ۱۰۰ نانومتر، عمل می کند. بسته بندی زیستی، بسته بندی نوین و نسل جدیدی است که پلیمرهای طبیعی را جایگزین پلاستیک های سنتزی می کند. در این مقاله، تحقیقات اخیر در حوزه زیست-نانوکامپوزیت ها بر اساس کاربرد برای نیازهای مختلف و خطر احتمالی مهاجرت نانوذرات مورد بررسی قرار گرفته است.

زیست-نانوکامپوزیت، بسته بندی مواد غذایی، بسته بندی بهبود یافته، بسته بندی فعال، بسته بندی هوشمند