حمید رضا درفشی - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنرکرمان، کرمان،ایران
سید محمد جواد آروین - استاد بخش مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنرکرمان، کرمان، ایران
مریم سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد بخش مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنرکرمان، کرمان، ایران
زهرا پاک کیش - دانشیار بخش مهندسی علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان ایران

این تحقیق به منظور بررسی اثرات پیش تیمار بذر گوجه فرنگی با تنظیم کننده رشد متیل جاسمونات و تاثیر محلول پاشی این تنظیمکننده رشد بر صفات عملکردی و فیزیولویکی گوجه فرنگی صورت گرفت. این پژوهش در قالب طرح بلوک تصادفی در مزرعه انجام شد. مرحله اعمال تیمار (خیساندن بذر به مدت ۲۴ ساعت و محلول پاشی یک ماه بعد از انتقال نشاء به مزرعه) اعمال گردید. طی این آزمایش تیمار متیل جاسمونات در سه غلظت ۰، ۵ و ۷/۵ میکرومولار و شاهد آب مقطر استفاده شدند. تیمارها به دو حالت پرایمینگ و محلول پاشی در سه تکرار اجرا گردیدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد، اثر تیمارهای ازمایشی در مقایسه با شاهد کلیه تیمارهای متیل جاسمونات باعث بهبود صفات کمی و کیفی گردیدند. نتایج آزمایش مزرعه نیز نشان داد، افزایش در غلظت متیل جاسمونات منجر به اثرات بیشتر این تیمارها در تمامی صفات شد. همچنین اثر توام پرایمینگ بذر و محلول پاشی بوته ها بر پارامترهای اندازه گیری شده نسبت به کاربرد جداگانه این تیمارها بیشتر بوده است. به گونه ای که بالاترین تعداد میوه، وزن میوه مربوط به تیمار توام پرایمینگ و محلول پاشی با غلظت ۷/۵ میکرومولار متیل جاسمونات بود. همچنین نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت متیل جاسمونات با کاهش میزان اسیدیته و افزایش ویتامین C سبب بهبود خواص کیفی گوجه فرنگی گردید.

تنظیم کننده رشد گیاهی، متیل جاسمونات، پرایمینگ، محلول پاشی، گوجه فرنگی