مینا عرب آبادی - دانشجوی گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
مریم زابلی - استادیار بخش شیمی دانشگاه بیرجند
شهریار شاکری - استادیار گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
مسعود ترکزاده -ماهانی - استادیار گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان

انزیم اورات اکسیداز یا اوریکاز ( EC ۱.۷.۳.۳)انزیمی است از گروه اکسیدوردوکتازها که در جانداران مختلفی وجود دارد اما در پریمات های پیشرفته تر از جمله انسان به صورت فعال وجود ندارد ]۱.[ این انزیم اکسیداسیون اوریک اسید به ۵-هیدروکسی ایزو اورات و پراکسید هیدروژن را کاتالیز میکند. ۵-هیدروکسی ایزواورات با چند واکنش به آلانتوئین تبدیل میشود]۲. [ آلانتوئین حدود ۵ تا ۱۰ برابر محلول تر از اوریک اسید میباشد. اوریک اسید در انسان باعث بیماری هایی هم چون نقرس، سنگ ها ی کلیوی ، نفروپاتی و هایپراوریسمی میشود. بنابراین هدف از تولید اوریکاز علاوه بر کاربرد وسیع در حوزه تشخیص به عنوان یک انزیم دارویی برای کاهش اوریک اسید پلاسما از اولویت بسیار بالایی برخوردار میباشد]۱.[حلالهای اوتکتیک یا DES ها گروهی از حلالها هستند که میتوانند باعث کاهش تحرک پروتئین و افزایش پایداری آن شوند در نتیجه DES ها یک رویکرد جدید برای محافظت از مولکولهای زیستی حساس در برابر دناتوره شدن شیمیایی و حرارتی ارائه میدهند.حلالهای اوتکتیک حلال های نوظهور حائز اهمیت زیاد در دهه اخیر می با شند و جزءحلال های سبز و دو ستدار طبیعت هستند. DES ها مزایای بی شماری را نسبت به حلالهای معمولی نشان می دهند]۳ .[ علاوه بر پرداختن به اکثر اصول شیمی سبز، اطمینان از غیر سمی بودن آنها و قابل بازیافت بودن آنها در دهه های اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است .طبق این پژوهش ، بررسی غیرفعالسازی دمایی آنزیم های آزاد و تیمار شده با DES انجام شد و نتایج برای محاسبه و مقایسه در دماهای ۳۰ و ۳۷ و ۴۵ و ۵۰ به مدت یک ساعت ثبت گردید و پس از رسم نمودار مورد بررسی واقع شد.DES موردنظر در زمان ها و دماهای مختلف تاثیرات متفاوتی به صورت کاهشی و افزایشی روی فعالیت آنزیم گذاشت .

آنزیم ،اوریکاز،پایداری ،محیط زیست ،شیمی سبز