بهرهبرداری از منابع طبیعی باید در حد ظرفیت برد صورت پذیرد زیرا در غیر این صورت منجر به بهره برداری بیرویه و تخریب اکوسیستم میگردد. در صورت پذیرش گردشگر بیش از ظرفیت تحمل محیط، مشکلاتی چون تخریب محیط، بروز تنش های محیطی یا اجتماعی و ... به وجود خواهد آمد. بنابر تعریف، ظرفیت برد عبارت است از: تعداد بازدید کننده در یک زمان معین از یک منطقه تفرجی که میتواند هر ساله بدون کاهش پارامترهای فیزیکی و طبیعی و همچنین توانایی منطقه وجود داشته باشد.استفاده انسان عامل عمدهای در آسیب رسانی به طبیعت به شمار میآید و برای حفظ ارزشهای مناطق اکوتوریستی، باید این امرتحت کنترل قرار گیرد. منطقه مورد مطالعه حوزه آبخیز توف سفید به مساحت ۱۲۱۱۱ هکتار در شهرستان کوهرنگ استان چهارمحال و بختیاری میباشد. در پژوهش حاضر با هدف حفاظت از این اثر ملی طبیعی با ارزش زیاد اکوتوریستی، با توجه به زون بندی انجام شده از منطقه مورد مطالعه سه نوع ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و موثر در هر یک از پهنه های تفرج گسترده ومتمرکز محاسبه گردیده است تا با درنظر گرفتن آن بتوان اهداف مدیریتی خود را در منطقه به مرحله اجرا در آورد. نتایج حاصل نشان دادند که ظرفیت برد واقعی مقدار کمتری نسبت به ظرفیت برد حقیقی به خود اختصاص میدهد. این میزان برای پهنه گردشگری متمرکز به تعداد ۱۳۱۱۳۱ نفر در سال و پهنه گردشگری گسترده در دو ناحیه الف و ب به ترتیب ۱۵۱۳۵ و ۲۱۱۱۱ نفر در سال میباشد.