حسین حاجی زاده. - دانش پژوه سطح ۳حوزه علمیه قم، موسسه امیرالمومنین (ع)
حسین اکبریان - دانش پژوه سطح ۳حوزه علمیه قم، موسسه امیرالمومنین (ع)

جزء مستحبی در نماز یکی از مباحثی است که در علم فقه و ذیل مطالب خلل صلاه ازآن بحث می شود. عده ای همانند محقق خویی بر این نظر هستند که جزء مستحبی در نماز امکان ندارد و استدلالی همانند قانون تشخص برای آن مطرح کرده اند. از طرفی فقهایی همانند امام خمینی این نظر را قبول نداشته، معتقدند: جزء مستحبی امکان دارد ومی توان در بحث خلل ازآن بحث نمود وحکم شرعی را برای آن استنباط نمود. ایشان، اشکال عدم تفکیک ماهیت حقیقی از اعتباری و عدم فهم درست از قانون تشخص و همچنین عدم فهم صحیح وکامل از اشکال ماهیت اعتباری را بر این نظر محقق خویی وارد می دانند. به طور کلی اشکال این نظریه محقق خویی را در عدم تلقی کامل و صحیح از مبانی فلسفی دانست که این، خود تاثیر فلسفه در فقه را آشکار می کند. این پژوهش که با روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است، به تحلیل نظرات این دو فقیه ارجمند، در تصویر جزء مستحبی نماز پرداخته است.

تصور جزء مستحبی، محقق خویی، امام خمینی، مرکب اعتباری، قانون تشخص