مهدی خزایی - دانش آموخته دکتری اقلیم شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مجید فخری - استادیار مدیریت راهبردی پدافند غیر عامل دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا، تهران، ایران

تغییرات اقلیمی یکی از مهم ترین مولفه های مقیاس سیاره ای است که تمامی مناطق مختلف کره زمین را متاثر نموده است، هدف از انجام پژوهش حاضر، تحلیل اثرات تغییرات اقلیمی بر هندسه نظم جدید جهانی است. بدین منظور در این پژوهش از داده های مربوط به وبگاه Climate.nasa.gov، شامل آنومالی دمای هوای کره زمین، میزان انتشار دی اکسید کربن، ارتفاع سطح آب دریاها و اقیانوس ها و وسعت صفحات یخی، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که به طور متوسط در هر سال ۵/۱ الی ۲ ppm گاز دی اکسید کربن در هر سال نسبت به سال قبل افزوده شده است، همچنین میانگین دمای کره زمین از حدود سال ۱۹۷۰ الی ۲۰۲۲ در حدود ۱ درجه سانتی گراد افزوده شده است. افزایش کانون های انتشار کربن، سبب شده است که در طی دهه های اخیر روند افزایش سطح آب دریاها و اقیانوس ها تشدید شود و از حدود ۷/۱ میلی متر در سال های قبل از دهه ۹۰ میلادی، به حدود ۳ میلی متر بعد از دهه ۹۰ میلادی برسد. با توجه به اینکه بسیاری از پهنه های کره زمین از جمله آمریکای شمالی، جنوبی، بسیاری از کشورهای اروپایی، جنوب و شرق آسیا و جنوب غرب آسیا تحت تاثیر مخاطرات ناشی از تشدید تغییرات اقلیمی قرار گرفته اند، از اینرو همه دولت ها در برهه های زمانی مختلف خود را ملزم به اجرای توافق نامه های آب و هوایی دانسته اند. با این وجود تنش های سیاسی، نظامی و اقتصادی یکی از عوامل اصلی عدم اجرای کامل توافق نامه های فوق الذکر شده است.

تغییرات اقلیمی, مخاطرات اقلیمی, هیات بین الدولی تغییر اقلیم, هندسه نظم جدید جهانی