مهنوش کثیری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی توریسم دانشگاه آزاد اسلامی
مهری اذانی - استادیار و عضوهیات علمی گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آبا
فریبا یوسفی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علو

گردشگری وسیله ای است که افراد را با مذاهب و فرهنگ های متفاوت به یکدیگر پیوند می دهد و به آنها کمک می کند تا همدیگر را با وجود تنش های سیاسی و اجتماعی، بهتر درک کنند. از نظر سازمان جهانی جهانگردی، مذهب بهعنوان یکی از اصلی ترین انگیزه های سفر شناخته شده است . گردشگری مذهبی مقوله ای انکارناپذیر در همه کشورهای کهن ا ست. کشور ایران نیز به لحاظ موقعیت فرهنگی مذهبی خاص خود از موقعیت ویژه ای جهت توسعهاین نوع گردشگری برخوردار است. از تعداد 8 هزار و 919 مکان مذهبی مقدس ، 4 هزار و 919 اثر در زمره آثار ثبت شده در فهرست میراث ملی قرار دارند که علاوه بر داشتن جاذبه زیارتی، دارای جاذبه های فرهنگی تاریخی هستند . هم چنین از آنجایی که شهر اصفهان به عنوان پایتخت فرهنگ و تمدن جهان اسلام برگزیده شده ، برگزاری جشنوارههای مذهبی فرهنگی در این شهر فرصت مناسبی برای بروز و ظهور این پتانسیل نهفته است تا با اجرایی شدن خود - منجر به توسعه این نوع گردشگری شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی توسعه گردشگری خلاق با استفاده از میراث ناملموس فرهنگی مذهبی در پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی می باشد.

گردشگری فرهنگی،گردشگری مذهبی، پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی