حمید اله دادی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

هدف از مقاله حاضر، دستیابی به تصویری کلی از فناوری مزارع خورشیدی در تلفیق بخش کشاورزی و منابع انرژی، همراه با چالش ها و مزایای استفاده از آن است. سامانه های مزارع خورشیدی یک راهبرد همزیستی برای هم مکانی انرژی های تجدیدپذیر پایدار و تولید کشاورزی ارائه می دهند. همانطور که در پیوند غذا-انرژی-آب تاکید شده است، پیشرفت های مزارع خورشیدی علاوه بر مدیریت انرژی، باید بر مدیریت زراعی (مدیریت محصول و آب) نیز تمرکز کند. ساختار مزارع خورشیدی و پیشرفت های مدیریت زراعی به کیفیت تابش خورشیدی از نظر شدت نور و تشعشعات فعال فتوسنتزی، دسته های مزارع خورشیدی (مانند انرژی محور، کشاورزی محور و کشاورزی-انرژی محور) و دیدگاه سهامداران (به ویژه کشاورزان) وابسته است. همچنین به دلیل محدودیت نور، شرایط ریز اقلیم و محدودیت های ساختار خورشیدی، چندین تنظیم برای انتخاب و مدیریت محصول زراعی مورد نیاز است. مهمتر از آن، یک سامانه آبیاری نظام مند برای جلوگیری از آسیب به ساختار پانل خورشیدی مورد نیاز است. به طور خلاصه، پیشرفت های مزارع خورشیدی باید با دقت برنامه ریزی شوند تا از اهداف کاهش اتکا به منابع تجدیدناپذیر، کاهش اثرات گرمایش جهانی و برآورده کردن ابتکارات غذا-انرژی-آب اطمینان حاصل شود.

تلفیق پایدار, رابطه غذا-انرژی-آب, مدیریت زراعی, مزارع خورشیدی