امیرحسین شیردل - دانشجوی کارشناسی معماری ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران،ایرا ن
مهدی معافی گور - دانشجوی کارشناسی معماری ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران،ایرا ن
رقیه پیری قدیم - دانشجوی کارشناسی معماری ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران،ایرا ن

به طور کلی در زمان بحث در خصوص طراحی محیطی برای زندگی انسان ، با مبانی ومفاهیم زیباشناسانه مواجه می شویم ، بحث زیبایی شناسی در معماری به عنوان تنها عاملی که مورد توجه قرار می گیرد ، نمی باشد ، چراکه در معماری ایرانی -اسلامی هر اقدامی بر اساس حکمت و فلسفه ای انجام می شود. در طول تاریخ بشر، زیبایی به عنوان جاذبه ای ازلی مطرح بوده و در رشته های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است .زیبایی فقط امری ذهنی نیست ، بلکه باید آن را به عنوان حقیقتی عینی درک کرد. بناهای دوران اسلامی به عنوان عوامل مهم شهری ، از نظر ویژگی های زیباشناسانه اهمیت به خصوصی دارند، در بین عوامل مهم وتاثیر گذار در زیبایی ، نور از جمله عوامل مهم محیطی است که علاوه بر آنکه کمک به خلق زیبایی و زیبا دیده شدن عناصر دیگر می کند ، در آرامش روان آدمی نقش مهمی دارد ، همچنین نور در حکمت اسلامی از جایگاه وی ژه ای برخوردار است ، نور نمادی از خداوند و نشان از زلالی ، پاکی و روشنی دارد و حیات معنوی انسان را نیز رشد می بخشد. این پژوهش که از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و بهره بردن ازکتب ، مقالات و دیدگاه اندیشمندان این حوزه نشان گر آن است ک ه پرداختن به موضوع زیبایی وزیبایی شناسی در معماری سابقه زیادی دارد و در بناهای دوره اسلامی شاهد رعایت اصول زیبایی شناسانه علی الخصوص نور هستیم که اگر امروزه از این اصول در شهرسازی ومعماری خود بهره ببریم می توان مفاهیم ارزشی و دینی را درجامعه متجلی کنیم وعلاقه نسل جدید را به زیبایی های معماری و فرهنگ پیشینیان چند این برابرکنیم و با رعایت و بهره بردن از آن به هویت و فرهنگ ایرانی - اسلامی خود بازگردیم .

زیبایی ، معماری ایرانی -اسلامی ، نور ، حکمت اسلامی ، هویت