سحر صلاحی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران
حامد مضطرزاده - دکتری تخصصی، استادی ار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران
خسرو موحد - دانشیار معماری ، گروه معماری و پا یداری شهری ، دانشگاه واشنگتن دی سی ()UDC ، واشنگتن ، امریکا
هادی کشمیری - دکتری تخصصی، دانشیار گروه شهرسازی و معماری، دانشگاه آزا د اسلامی واحد شیراز، ا یران

معماری هردوره خوبی ها و بدی های خاص خود را به عرصه نمایش می گذارد که سنتی جدید را به عرصه نمایش می گذارد. این پژوهش درصدد آنست که معماری قرن گذشته بالاخص دوره پهلوی اول را بررسی کند. جهت بررسی مقوله معماری نمای خانه های دوره پهلوی اول رویکرد کیفی مبتنی بر روش تحلیل محتوا، انتخاب مناسب تری برای رسیدن به هدف پژوهش می باشد. به منظور رسیدن به این مهم علاوه بر تحلیل کیفی عوامل تاثیر گذار از جهات متفاوت در این دوره از جمله تاثیرات سیاسی و بناهای عمومی و... پرداخته می شود . موارد مربوط از طریق مبانی نظری تحقیق گردآوری می شود. سپس از اطلاعات توسط روش تحلیلی توصیفی استفاده و نتیجه پژوهش توسط محقق بیان می گردد. با توجه به موارد گفته شده می توان به این نتیجه رسید که معماری در دوران پهلوی اول به سوی مدرنیته صرف حرکت کرده است و سنت های معماری در دورههای قبل را به صورتهای متفاوت از معماری های خود حذف کردند. در این دوره دو نوع معماری مدرن اصلی به نامهای معماری مدرن متعالی و معماری آرت دکو، اصلی ترین مباحث و المانهای معماری آن زمان را تشکیل می -دادند. البته یکی از عوامل تاثیرگذار این مورد را می توان پیشرفت تکنولوژی در جهان آن دوره از زمانی را در نظر گرفت ، زیرا مصالح فراوان باعث راحتی ساخت و تنوع می گردید و همگان توجه خود را به آنها جلب کردند. با تمام معایب و نواقص این دوره هنگامی که مقایسه ای از تاریخ این دوران و معماری امروز صورت می گیرد، همچنان ارجهیت هایی نسبت به آنها در این دوره دیده می شود. این معماری ها چه تقلید از غرب باشند و چه نباشند، باعث گردید معماری ایرانی پس از خود را شکل دهند. ویژگی که در قرن حاضر نمی توان آنها را مشاهده نمود.

تاریخ معاصر، ایران، پهلوی اول، پهلوی دوم