حامد بنی عامریان - گروه معماری و شهرسازی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.

فرایند توسعه شهری و به ویژه تغییرات در مناطق تاریخی و مرکزی شهرها دستخوش ایدههای متنوعی در قرن اخیر بوده، که بر مبنای شرایط مکان و زمان، نوع و نحوه اقدام آنان نیز متفاوت بوده است . در این میان، بازآفرینی شهری به عنوان اصلی ترین رویکرد مرمت و حفاظت شهری ، رابطه ایی ناگسستنی با بافت های تاریخی و نحوه اقدام در این خصوص داشته است ، لذا سیر تحول مکاتب فکری و پارادایم های بین المللی موثر در چگونگی اقدام، از این منظر بسیار مهم است . پژوهش حاضر از نظر نوع (هدف)، توسعه ای - کاربردی بوده و و از منظر روش (ماهیت ) به صورت همزمان از دو روش توصیفی - تحلیلی بهره برده است . در بخش دیدگاههای نظری ، از روش توصیفی استفاده شده و به منظور شناخت روابط بین متغیرها و مولفه های مورد مطالعه از روش تحلیلی بهره گرفته شده است . نتایج پژوهش بیانگر آن است که معیارهای اقتصادی و سپس اجتماعی که از ابتدا با جنبه های کالبدی همراه گردیده بودند، در فرایندی تکوینی جای خود را به معیارهای فرهنگی و زیست محیطی داده و حتی اقتصاد را حول مفهوم فرهنگ در ارتباط با بافت تاریخی تبیین نموده است . از این رو واژه مداخله در ادبیات فکری بافت های تاریخی ، با واژه اقدام و نیز مداخله های صرفا کارکردی ، با اقدامات محتوایی - کارکردی باز تعریف و جایگزین گردیده اند.

بافت تاریخی ، بازآفرینی شهری ، هسته های تاریخی شهری .