بهمن ویسی نبی کندی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز دانشگاه تبریز
احمد حامی - دانشیار گروه مهندسی فضای سبز دانشگا ه تبریز
فرزین امامی نمین - مربی گروه مهندسی فضای سبز دانشگاه تبریز

راه حل های مبتنی بر طبیعت ، مانند احیای زیرساخت سبز (GI)، توجه جهانی را برای افزایش انعطاف پذیری آب و هوا در مناطق شهری به خود جلب کرده است . شهرهای صنعتی با چالش های زیست محیطی متعددی مواجه هستند، از جمله خطرات فزاینده سیل ، بالا آمدن سطح آب دریاها و تشدید گرمای شهری که کیفیت زندگی شهری را پایین آورده است . این تحقیق از طریق بررسی عمیق ادبیات علمی ، گزارشها و تحقیقات قبلی با هدف بررسی نقش محوری زیرساخت های سبز شهری (UGI) در کاهش اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی و تقویت محیط زیست شهری انجام شده است و همچنین موانع و عوامل تاثیرگذار توسعه UGI در کاهش این اثرات بر محیط های شهری را ارزیابی می کند. نتایج نشان می دهد که حفظ و تقویت UGI می تواند کیفیت زندگی شهری را به میزان قابل توجهی ارتقا دهد و پیامدهای زیانبار تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد. با این وجود، علی رغم بینش های به دست آمده از این مطالعه ، بدیهی است که شکاف اجرایی در اعمال موثر اصول UGI به قلمرو عملی طراحی و برنامه ریزی شهری وجود دارد. با توجه به نیاز ضروری به استقرار UGI به عنوان یک اقدام اساسی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش آن در مناطق شهری ، یک فوریت محسوس برای تحقیقات جامع بیشتر در این حوزه غیرقابل انکار است .

تغییرات اقلیمی ، زیرساخت های سبز شهری ، برنامه ریزی شهری ، پایداری محیط زیست شهری