پوریا ضیغم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی شهری ، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آپادانا، شیراز
علی شکور - دکترای جغرافیای انسانی ، استاد تمام دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مرودشت -
حمیدرضا دانش پور - دکترای شهرسازی ، استادیار گروه شهرسازی ، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آپادانا، شیراز

امروزه شاهد روند شهرنشینی هستیم که فاقد برنامه مشخص با سیستم های مدیدریتی و برنامه ریزی جدید است که فقط برانباشت جمعیت و نیروی کار متخصص ولی بدون داشتن شغل متناسب در رشته تخصصی خود در زیستگاه های شهری خلاصه شدهو فقدان یک برنامه ریزی منسجم و مشخص برای تامین خواسته های این خیل عظیم جمعیت به خوبی و آنچه که درخور یک شهروندقرن بیست و یکمی باشد احساس میشود. با توجه به رویکرد جدید شهر هوشمند که از سال ۲۰۱۰ موضوعیت یافت و پیش زمینهپیدایش آن در دهه ۱۹۹۰ میلادی را که میتوان شهر الکترونیک برشمارید، میتوان پاسخ نسبتا مطلوبی در خور نیاز های شهروندچه در بعد اجتماعی و چه در ابعاد ساختار سیستم اداری، ارائه کرد.نوع این پژوهش توسعه و کاربرد محور و جهت گیری توصیفی تحلیلی پیمایشی در روش پژوهش است لذا از طریق اسنادکتابخانه)فیزیکی یا مجازی( پرسشنامه و مشاهدات عینی صورت گرفته و در محیط های برنامه ای مثل Excel و Spss تحلیل هایآماری صورت گرفته و برنامه تولید اسناد تصویری مانند نقشه های موقعیت جغرافیایی محدوده مورد مطالعه از برنامه هایی نظیرGis و Autocad استفاده شده است.برای نمونه گیری از جامعه مد نظر از جدول فرمول مورگان)برگرفته از فرمول کوکران( استفاده شده است، که ۳۰۰ نفر در نظرگرفته شد. پرسشنامه حال حاضر از ۴۵ سوال ) ۱۸ سوال توصیفی و ۲۷ سوال در طیف سوالات لیکرت( طرح شده است سپس ازآزمون آلفای کرونباخ با ضریب ۸۷۴ / ۰ برای پایایی پرسشنامه و برای روایی آن از آزمون Kmo- Bartlett با ضریب ۸۵۳ / ۰ استفادهشده که نشانگر پایایی و روایی پرسشنامه است. سپس از آزمون همبستگی اسپیرمن در جهت رابطه ی میان متغیر و آزمون فریدمنبرای رتبه بندی آنها استفاده شده است.

شهرسازی، شهر هوشمند، حکمرانی هوشمند، شهروند هوشمند