علیرضا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران گرایش مهندسی محیط زیست دانشگاه صنعتی سیرجان
عاطفه حسین زاده - دانش جوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران گرایش ژ ئوتکنیک دانشگاه صنعتی سیرجان

در احوالات امروز نخاله های ساختمانی و زباله های حاصل از انجام پروژههای ساختمانی تبدیل به بخش جدایی ناپذیر پسماندهای شهری و زباله ای شده است . این مشکل در تمامی کشورهای جهان بسته به میزان پیشرفت ، با آن دست و پنجه نرم می کنند. روشهای مدیریت نخاله های ساختمانی شامل سه مدل: انباشت ، دفن و بازیافت می باشد. دو روش اول از روشهای قدیمی موجود برای این امر می باشد که مشکلات بسیاری مانند مسایل مکانی محل دفن پسماند، تاثیرات محیط زیستانه و ... را به همراه دارد، اما مهم ترین مشکلی که به دنبال استفاده از دو روش اول به وجود می آید مشکلات زیست محیطی این روشهاست . در روش بازیافت نه تنها می توان بدون آسیب رساندن به محیط زیست ، نخاله های ساختمانی را مدیریت کرد بلکه می توان از آنها استفاده مجدد نمود و ضمن حفظ منابع اولیه مصالح ساختمانی ، اشتغالزایی و ارز آوری از طریق صادرات را نیز متصور بود.این امر سالهای طولانی است که در کشورهای مختلف با تمامیت درحال پیگیری است و نتایج بسیار مطلوبی نیز در پی داشته است . در کشورمان ایران، نیز انرژی درونی بالایی برای بازیافت و فرآوری نخاله های ساختمانی وجود دارد اما به دلیل عدم اطلاع کارفرمایان و پیمانکاران از فواید این امر، ضعف قوانین و غیره تا کنون این امر به طور جدی محقق نشده است . برای تحقق این امر باید روش های موفق کشورهای دیگر را الگو برداری نمود و آن را بومی سازی کرد.در این مقاله ابتدا به بررسی چرایی استفاده از روش بازیافت پرداخته ، سپس روش های مختلف کشورهای موفق و پیشگام در این مساله را بررسی کرده و مشکلات موجود در ایران را بررسی خواهیم کرد و در پایان روشهایی برای رفع این مشکلات و توسعه امر بازیافت نخاله های ساختمانی در کشور ارایه خواهد شد. امید به برانگیزش کشور ایران آرزوی همه ی ماست .

بازیافت صنعتی ، نخاله های ساختمانی ، مدیریت پسماند ساختمانی ، پسماند ساختمانی