سمانه طهماسبی - دانشگاه هرمزگان
احسان کامرانی - university of hormozgan
لیلا عبدلی - university of hormozgan

مطالعه ترکیب غذایی و اکولوژی تغذیه ماهیانی که در منطقه جزر و مدی زندگی می کنند نقش اساسی و مهمی در درک ارتباط انرژی بین سیستم های آبی و خشکی دارد. ماهی گل خورک گونه Periophthalmus waltoni از جمله گونه هایی است که در منطقه جزرومدی زندگی می کند. این مطالعه بر روی این گونه ازآذرماه ماه ۱۳۹۷ تا اردیبهشت ۱۳۹۸ در دو خور در استان هرمزگان انجام شد تا تاثیر مکان و زمان بر روی تغذیه این گونه مشخص شود. در مجموع تعداد ۳۱۹  نمونه گل خورک (۱۸۴ نمونه از بندرخمیر و ۱۳۵ نمونه از بندرعباس) جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. بازه طولی و وزنی نمونه ها به ترتیب ۱۱.۸-۹.۲ سانتیمتر و ۱۵.۱۸-۸.۱ گرم ثبت شده است. شاخص نسبی طول روده و ترکیب رژیم غذایی، عادت غذایی گوشتخواری گونه ی P. waltoni را پیشنهاد میکند. پس از شناسایی و شمارش محتویات معده در هر دو ایستگاه، سه  نوع ماده غذایی خرچنگ (Uca)، شکم پایان و قاب بالان و در بندرعباس طعمه ماهی نیز ترکیبات غذایی گونه را در دو منطقه تشکیل دادند. در مجموع نمونه ها طعمه خرچنگ با ۷۹.۳۱ % در بندرعباس و شکمپایان  با ۵۴.۱۶% در بندر خمیر بیشترین فراوانی نسبی حضور را داشتند. براساس مدل گرافیکی کاستلو استراتژی تغذیه ای این گونه در سواحل بندرعباس عمومی و در بندر خمیر اختصاصی می باشد. بیشترین میزان شاخص فراوانی وقوع شکار برای نمونه های بندرعباس برای طعمه های غذایی خرچنگ  ۶۸.۳۱%  و در بندرخمیر شکم پا  ۴۲.۵۲ %  محاسبه شد. مقدار عددی شاخص خالی بودن معده برای نمونه های بندر خمیر و بندرعباس ۲۱.۴۹ و ۱۳.۸۶ محاسبه شد که نشان دهنده آن است که نمونه های بررسی شده در گروه ماهیان پرخور قرار می گیرند.

گل خورک, اکولوژی تغذیه, خلیج فارس, کاستلو.