نرگس آقابابایی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی-غیردولتی فیض الاسلام، خمینی شهر، ایران.
سمیه آقامحمدی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی-غیردولتی فیض الاسلام، خمینی شهر، ایران.
مصطفی خانزاده - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی-غیردولتی فیض الاسلام، خمینی شهر، ایران.

هدف:  پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر کاهش خشم مادران و مشکلات رفتاری کودکان آن ها انجام گرفت.روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مورد منفرد با طرح ABA بود. در این طرح، پس از رسیدن آزمودنی­ها به موقعیت خط پایه، مداخله طی ۸ جلسه یک ساعته به­صورت انفرادی انجام گرفت و دو هفته پس از پایان مداخله، مجددا آزمون­های پیگیری انجام شد. نمونه این پژوهش شامل ۳ نفر از مادران دارای کودک با مشکلات رفتاری بود که با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس درجه­بندی کانرز-فرم والدین و چک­لیست محقق­ ساخته خشم مادران استفاده شد. داده­ها با استفاده از تحلیل دیداری نمودارها، شاخص­های روند، ثبات، PND، POD و MPI مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله برای دو نفر از آزمودنی ­ها، بر کاهش خشم مادران (درصد بهبودی ۶۷/۴۶ و ۱۰۰) و مشکلات رفتاری کودکان (درصد بهبودی ۱۸/۴۴ و ۸۸/۵۴) اثربخش بوده است؛ ولی این درمان بر کاهش خشم مادر و مشکلات رفتاری در یکی از آزمودنی ­ها اثربخش نبوده است.نتیجه گیری:  این نتایج نشان می­دهد که مداخلات متمرکز بر شفقت منجر به کاهش خشم مادر و در نتیجه بهبود رابطه مادر-کودک شده و همین مسئله، مشکلات رفتاری کودک را بهبود خواهد داد.

خشم مادران, درمان متمرکز بر شفقت, مشکلات رفتاری کودک