فاطمه غلامی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران
محمدتقی یازرلو - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران
سروش اسمعیلی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه، ایران
مهدی رضا سرافراز - استادیار بخش روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران

هدف: اختلال بی نظمی خلق اخلالگر شامل بی ثباتی مداوم و دوره های مکرر خشم کنترل نشده است که در اخیرا در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش الگوهای هیجانی چهره بر کاهش خشم کودکان با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود.روش ها: پژوهش از نوع آزمایشی نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را پسران ۶-۱۲ ساله با اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر تشکیل دادند. نمونه ها شامل ۸ پسر (۴ نفر گروه آموزش و ۴ نفر گروه کنترل) با اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر بود که به کلینیک های رواندرمانی شهر شیراز مراجعه می کردند. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس با توجه به رضایت والدین برای شرکت در جلسات آموزش در دو گروه آموزش و کنترل قرار گرفتند و قبل و بعد از آموزش پرسشنامه خشم کودکان (نلسون و همکاران، ۲۰۰۰) بر روی آن ها اجرا گردید. سپس داده ها به وسیله آمار توصیفی و با روش تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین نمرات پس آزمون دو گروه بعد از انجام مداخله تفاوت معنی داری با پیش آزمون وجود دارد (۰۰۱/۰p<) و آموزش الگوهای چهره های هیجانی، نمرات خشم کودکان با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را به طور معنی داری کاهش داده است.نتیجه گیری: آموزش الگوهای چهره های هیجانی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در کاهش میزان خشم کودکان پسر با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر اثرگذار باشد.

الگوهای هیجانی چهره, خشم, اختلال بی نظمی خلق اخلالگر