گلاره جلیلی
یحیی یاراحمدی
فرزاد زندی

مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرح واره درمانی بر نشاط زناشویی بود. روش: تحقیق با طرح نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین (خانوارهای عادی زنان و مردان) شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۹ بود. نمونه گیری به صورت هدفمند تعداد ۳۰ نفر زوج به صورت تصادفی در ۲ گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) و نشاط زناشویی تگریان (۱۳۸۷) بودند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق مدل تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که طرح واره درمانی و برنامه ی آموزشی مستخرج از مدل بر نشاط زناشویی زوجین موثر (۰۵/۰>P) است. نتایج مقایسه بین دو برنامه نشان داد که برنامه آموزشی مستخرج از مدل با گروه کنترل در سطح (۰۱/۰>P)، برنامه آموزشی مستخرج از مدل با برنامه طرح واره درمانی در سطح (۰۱/۰>P) و بین برنامه آموزشی طرح واره درمانی با گروه کنترل در سطح (۰۱/۰>P) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان از برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق در مراکز مشاوره و روان شناسی استفاده کرد.

گرایش به طلاق عاطفی