طیبه عزیزی
حسن امیری
کریم افشاری نیا

هدف از پژوهش حاضر تعیین برازش مدل رابطه ساختاری تعارض والدین و نوجوان با بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی اجتناب از تجربه در نوجوانان شهر تهران بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۴۰۰ نفر(۲۰۰ نوجوان دختر و ۲۰۰ نوجوان پسر) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه ی تعارض والد نوجوان اسدی و یونسی (۱۳۹۰)، اجتناب از تجربه بوند و همکاران (۲۰۰۷) و بدتنظیمی هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار IBM AMOS۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد بین تعارض والدین و نوجوان با بدتنظیمی هیجان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۵/۰p<). همچنین، بین تعارض والدین و نوجوان با بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی اجتناب از تجربه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۵/۰ p<). همچنین نتایج نشان داد که رابطه تعارض والد –نوجوان با بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی اجتناب از تجربه در پسران از دختران بیشتر بود(۰۵/۰ p<). بر اساس یافته های پژوهشی می توان گفت که از والدین خواسته شود تا حدالامکان زمینه را برای نوجوانان جهت کسب تجربه های جدید و مفید فراهم کنند تا اعتماد به نفس آنان افزایش یابد و از این طریق حتی تعارض میان خود و فرزندشان را برطرف نمایند.

تعارض والد-نوجوان